υπερχρόνιος

-ία, -ον, Α

1. αυτός που έχει υπερβεί το σύνηθες όριο ζωής, ο υπεραιωνόβιος

2. ὑπέρχρονος*, αιώνιος

3. εκπρόθεσμος

4. το θηλ. ως ουσ. ἡ ὑπερχρονία

α) η υπερημερία

β) πληρωμή για υπερωρία.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ὑπερ-* + -χρόνιος (< χρόνος), πρβλ. ἐγ-χρόνιος, μετα-χρόνιος].